حسین(ع)

                                             هو الشهید

             نور خدا آیینه حق نما

                                                                           نور هدی نور حسین است و بس

          کشته جان باخته در راه دوست

                                                                            آنکه بزو خرگه خود را برون   

         پیکر صد پاره حسین است و بس

                                                                           از دو جهان جمله حسین است و بس

         من چه بگویم به جهان هر چه هست

                                                                            آنچه بخون گلو آغشته شد

          سر به تکاپوی حسین است و بس

                                                                           طره گیسوی حسین است و بس

         باب نجات از غم و بحر بلا 

                                                                            دست شفاعت همه را روز حشر      

          کشتی منجی حسین است و بس

                                                                              از کرم وجود حسین است و بس

           گر تو بخواهی که شوی رستگار

                                                                              راه تولای حسین است و بس

                                                                                محمد حسین حسینی تهرانی