امام دوم شیعیان

                                                                               

                                                  امام حسن مجتبی(ع)

نخستین فرزند علی(ع) و فاطمه (س) نیمه ماه رمضان سال سوم هجری در مدینه به دنیا آمد. نام اورا پیامبر بر گزید و او را حسن (نیکو) نامید. امام حسن (ع) دومین امام از امامان دوازده گانه شیعه است و کنیه اش ((ابومحمد)) و القابش ،. سبط، زکی، مجتبی، سید، تقی، طیب، ولی، قائم و حجت می باشد.هفت سال از زندگیش را در محضر پیامبر اکرم گذشت .رسول خدا او و برا درش حسین را بسیار دوست می داشت.در این مدت که ایات قرآن که بر حضرت نازل می شداز زبان جدش می شنید و حفظ می کرد و سپس آن را در خانه برای مادر می خواند. تقریبا هشت ساله بود که جد بزگوارش حضرت محمد (ص) را از دست داد وبعد مادرش را. پس از رحلت رسول خدا(ص) . حدود سی سال از عمر شریف خود را در محضر و مکتب تربیتی پدر بزرگوارش گذراندو همراه و هماهنگ با او بود. از بیدادگران انتقاد و از ستمدیدگان حمایت می کرد. در جنگ جمل همراه پدر جنگید و در جنگ صفین نیز شرکت داشت. پس از نیرنگ معاویه درصفین به فرمان پدر سخنرانی کرد و حکم داوران( ابو موسی اشعری و عمر عاص) رانادرست خواند. بعد از شهادت پدرش در سال 40 هجری مردم با امام حسن بیعت نمودندو او در این هنگام 37 سال داشت.رسول گرامی(ص) بارها او را با نام و نشان درردیف جانشینان دواز ده گانه خود معرفی کرده بود . اما معاویه بیعت با امام رانپذیرفت و برای جنگ با او سپاهی بزرگ فراهم آورد. امام نیز آماده جنگ با معاویه شد اما بیشتر یاران امام علاقه به جنگ نداشتند. معاویه شایعه ساخت که اما حسن صلح کرده و بسیاری از سران سپاه را فریفت و میان آنها جدایی انداخت . گروهی از خوارج به خیمه امام ریختند و سخت او رامجروح کردند جمعی نیز سراپرده امام را غارت کردند و حتی فرش زیر پای امام را کشیدند

امام حسن(ع) که یاران خود را بی وفا می دید و سپاه را پراکنده ناچار شد با معاویه صلح کند . به شرط آنکه معاویه به کتاب خدا و سنت پیامبر (ص) عمل کند پس از خود جانشین تعیین نکند دشنام به علی منع شود . معاویه هزینه بازماندگان جنگ های جمل و صفین را بپردازد. خاندان پیامبر (ص) محترم و در امان باشند . اما معاویه به شرطها عمل نکرد امام نیز به مدینه باز گشت و در آنجا اقامت گزید حاکم کدینه مروان بن حکم بود و به دستور معاویه به امام آزار می رساند . اما م خشم خود را فرو می برد و خانه نشین شده بود . معاویه می خواست برای یزید بیعت بگیرد و امام را مانع دید.از این رو همسر امام را فریفت تا حضرت را مصموم کند و امام در 47 سالگی به شهادت رسید.

امام حسن(ع) مردی بردبار و عالم بود و به سبب بخششهایش او را ((کریم اهل بیت)) خوانده اند .امام حسن(ع) بعد از شهادت پدر ده سال زندگانی کرد . می خواستند آن حضرت را در کنار قبر پیامبر(ص) دفع کنند اما عایشه مانع شد . مروان نیز از او جانبداری کرد و اجازه این کار را نداد. از این رو بنا به وصیت آن گرامی که در صورت بروز مشکل او را در بقیع دفع کنند پیکر مطهرش را در بقیع به خاک سپردند.

رسول گرامی(ص) درباره ی فضایل امام حسن مجتبی (ع) فرمودند. حسن نور چشم من و روشنی قلبم و میوه دل من است . ازآن بزرگوار 15 فرزند دختر و پسر به جا ماند . سه تن از آنان در کربلا شهید و یک تن اسیر شد .