زندگینامه امام حسین(ع)

                  

انسانهای زیادی بوده اند و هستند که با اراده و مصمم در راه حق و حقیقت تلاش کرده اند اما بزرگترین آنها یکی است که جان خود و خانواده اش را در این راه فدا کرد بله کسی نیست جز امام سوم ما امام حسین(ع) . این امام (ع)سالهای از دوران کودکی را در زمان حیات

پربرکت رسول خدا(ص) سپری نمودند . او شجاعترین امت حضرت محمد (ص) بود و شجاعت حضرت محمد(ص) وحضرت علی (ع) در ایشان جمع بود .

خداوند در تربت ایشان شفا ودر داخل حرم امام حسین(ع) استجابت دعا را قرار داده است . پیامبر در حقش فرمود. خداوند دوست می دارد کسی را که حسین را دوست بدارد. پیامبر در حق او و برادر گرامی اش امام حسن(ع) نیز فرمودند. دو فرزند من حسن و حسین پیشوایان

امت می باشند خواه زمام امور را به دست بگیرند یا نگیرند . پس از شهادت امام حسن (ع) در سال 50 هجری امام حسین(ع) عهده دار امر امامت گردید . معاویه پس از بیست سال حکومت ظالمانه و قتل و کشتار شیعیان بخصوص در سال60 هجری مرد و برخلاف قرارداد صلح با امام حسن(ع) پسرش یزید را به جای خود قرار داد. یزید مردی فاسد و شرابخوار و مخالف با اسلام بود. او به طورآشکارا مقدسات اسلامی را زیر پا می گذاشت و آشکارا شراب می خورد امام حسین (ع) از همان آغاز کار او به مخالفت برخاست .

یزید نامه ای به حاکم مدینه نوشت به اودستور داد از امام حسین (ع) برای یزیدبیعت بگیرد و اگر حاضر نشد او را به قتل برساند. امام حسین(ع) که حاضر با بیعت کردن با یزید نبود با خانواده خود از مدینه به مکه عزیمت نمودند. دراین هنگام که مردم کوفه از مرگ معاویه

با خبر شده بودند نامه های زیادی برای امام حسین(ع) نوشتند و از او خواستند که به عراق و کوفه بیاید امام حسین (ع) نیز مسلم بن عقیل را به کوفه فرستاد ابتدا هزاران نفر با مسلم همراه شدند اما با ورود عبیداله بن زیاد که از طرف یزید به حکومت کوفه گمارده شده بود

و بسیار حیله گر و بی رحم بود مردم کوفه فریب اقدامات او را خورده و پیمان شکنی کردند و مسلم را تنها گذاشتند و در نتیجه عبیداله . مسلم بن عقیل را دستگیر نمود و به شهادت رسانید. هنگامی که ابتدا مردم کوفه بامسلم بیعت کردند مسلم نامه ای به امام حسین(ع) نوشت

و به ایشان اطلاع داد که به کوفه بیاید امام حسین(ع) با خانواده و یاران خود به طرف کوفه حرکت کردند و در نزدیکی کوفه بود که خبر عهد شکنی مردم کوفه و شهادت مسلم را به محضر امام آوردند .

عبیداله بن زیاد که با شهادت مسلم بر اوضاع کوفه تسلط پیدا کرده بود . حربن یزید ریاحی را برای زیر نظر گرفتن امام حسین(ع) و همراهانش فرستاد . و سپس عمر بن سعد را با سی هزار نفر به کربلا اعزام نمود. او به عمر بن سعد وعده داده بود که اگر امام حسین(ع) را به

شهادت برساند او را حاکم ری خواهد کرد. عمر بن سعد که به طمع حکومت ری از هیچ ستمی فروگذار نکرد. دستور داد امام حسین(ع) و یارانش را محاصره کنند و آب را بر روی آنها ببندند. یاران آن حضرت که از شجاعترین افراد بودند روز دهم محرم(عاشورا) در حالی

که بیش از 72 تن نبودند یکی پس از دیگری در دفاع از اسلام و امام زمان خود یعنی امام حسین(ع) با عزت وآزادگی به شهادت رسیدند .

حربن یزید ریاحی نیز که ستمگری سپاه عمربن سعد و حقانیت امام حسین(ع) را مشاهده می کرد به سپاه امام پیوست و به شهادت رسید. واقعه کربلا اگرچه از نظر زمان کوتاه بود و تنها یک روز تا عصر به طول انجامید اما لحظه لحظه آن درس شهامت و ایثار و فداکاری .

ایمان و اخلاص و اعتقاد بود واقعه ی کربلا دانشگاهی است که از طفل شیرخوار تا پیرمرد محاسن سفیدش به بشریت درس آزادگی می آموزد. خون های مطهر امام حسین(ع) و یارانش به اسلام حیات تازه بخشید و در زمینه سرنگون شدن دودمان فاسد اموی را فراهم کرد

امام حسین(ع) روز دهم محرم سال 61 هجری در سن 57 سالگی به شهادت رسید.

مرقد ایشان و برادر فداکارشان اباالفضل (ع) و فرزندان و یاران آن امام همام در شهر کربلا در عراق قرار دارد.

(تبیان)ا